De ambachtsvrouwe werd volgens oude traditie naar haar laatste rustplaats begeleid door het Kloetingse Sint Sebastiaans- of Handbooggilde. Dit gilde is waarschijnlijk al in de 15e eeuw (de eerste vermelding dateert uit 1611) door de ambachtsheer als (verplichte) burgerwacht in het leven geroepen.
Sinds zijn oprichting bestaat het gilde uit 24 leden (plus een bode). Nieuwe gildebroeders worden benoemd door de ambachtsheer (of ambachtsvrouwe), die tevens beschermheer is. Lid kun je pas worden als er een vacature ontstaat door het overlijden (of het zeldzame vertrek) van een van de gildebroeders. Door de hoofdman en dekenen wordt dan een schriftelijke voordracht gedaan van drie personen, waaruit de ambachtsheer voor het leven een nieuwe gildebroeder benoemt. Hoewel het nergens staat geschreven is dat sinds mensenheugenis een Kloetingse man van hervormde huize.

De gildebroeders, bij het afscheid volgens voorschrift gekleed in tot ver over de knieën reikende lange zwartlakense rouwmantels, zwarte schoenen, zwarte handschoenen en bijpassende zwarte gleufhoeden begeleidden de overleden ambachtsvrouwe naar haar laatste rustplaats. Eén onderdeel van de traditie wordt sinds het begin van deze eeuw niet langer nageleefd: over de lijkkist behoort, totdat deze op het graf is geplaatst, een pelle te worden gedrapeerd. In de zomer van 2001 zijn de toen laatste aanwezige twee pellen van het gilde overgedragen aan Historisch museum de bevelanden.

Over het gilde valt (veel) meer wetenswaardigs te vertellen. Dat hebben Gerard Lepoeter, Marloes Matthijssen, Co Coppoolse en Piet Leupen in 2011 gedaan in het door De KoperenTuin uitgegeven boek ‘Allemaal Zorro’s op het dorp!’.
Geen idee of dat boek nog verkrijgbaar is, maar mocht je er nog de hand op kunnen leggen dan zou ik dat zeker doen (ISBN 9789076815312).
Update: het boek is nog leverbaar, hoor ik. Zowel bij De Koperen Tuin in Goes als bij uw eigen boekhandel.

Tekst en foto’s Carel Bruring.